Blind Willie McTell
(Προσπαθώντας να αναλύσω το τραγούδι)
Ο Samuel Willie McTell, γεννήθηκε στο Thompson της πολιτείας Georgia τον Μάιο του 1901 και πέθανε τον Αύγουστο του 1959. Έπαιζε 12χορδη κιθάρα με τα δάχτυλα και η φωνή του όταν τραγουδούσε, είχε “λευκή” χροιά, αλλά “μαύρο” στυλ. Από το 1927 μέχρι το 1956, ηχογράφησε τραγούδια του σε πολλές εταιρίες με μία ποικιλία ψευδωνύμων. Αυτό το έκανε για να αποφεύγει τις δεσμεύσεις των συμβολαίων που είχε υπογράψει. Άλλαζε μεν ψευδώνυμα, αλλά ποτέ το ύφος και το στυλ του. Ήξεραν λοιπόν όλοι ότι ήταν αυτός, αλλά νομικά, ήταν καλυμμένος. Ένα από αυτά τα ψευδώνυμα, ήταν και το Georgia Sam και ο Dylan αναφέρεται σε αυτό στο τραγούδι “Highway 61 Revisited”/1965.
Τα τραγούδια του δεν ήταν μόνο blues. Έγραφε και ραγκ, αλλά και ποπ και φολκ μπαλάντες.
Οι αναφορές για το πότε τυφλώθηκε διαφέρουν. Άλλοι λένε ότι γεννήθηκε τυφλός και άλλοι επιμένουν ότι έχασε το φως του στα παιδικά του χρόνια. Όποια και να είναι η αλήθεια, παραμένει γεγονός, ότι όταν ξεκίνησε την τραγουδιστική του καριέρα, ήταν ήδη τυφλός και πήγε σε τρία ειδικά σχολεία, για να μάθει να διαβάζει με το σύστημα των τυφλών.
Έμαθε να παίζει κιθάρα από τη μητέρα του και όταν εκείνη πέθανε, ο McTell έφυγε από το σπίτι και έγινε ένας περιπλανώμενος μουσικός παίζοντας με έναν θίασο σε διάφορες πόλεις. Έπαιξε έτσι μαζί με άλλους μπλουζίστες όπως οι Buddy Moss και Curley Weaver.
Οι πρώτοι του δίσκοι, ηχογραφήθηκαν στην Victor και στην Columbia το 1927 και το 1928. Από εκείνη την εποχή, μας έρχονται “διαμάντια” όπως τα: «Statesboro Blues,» «Mama, ‘Tain’t Long ‘for’ Day,» και «Three Women Blues.» Το 1929 η Columbia κυκλοφόρησε το κλασσικό τραγούδι του McTell, «Broke Down Engine Blues.»
Η μουσική του πάντως, δεν κατάφερε να τραβήξει μεγάλη προσοχή και έτσι, μετά το 1949, επέστρεψε στην Ατλάντα όπου συνέχισε να τραγουδάει στους δρόμους.
Ηχογράφησε τον τελευταίο του δίσκο το 1956 και μπήκε στο Blues Foundation’s Hall of Fame το 1981.
Blind Willie McTell
Seen the arrow on the doorpost
Sayin’ this land is condemned
All the way from New Orlean
To Jerusalem
I travelled through East Texas
Where many martyrs fell
And I know noone can sing the blues like Blind Willie McTell.
arrow on the doorpost:
Υπάρχουν αναφορές ότι έβαζαν διάφορα σημάδια στους καταυλισμούς των σκλάβων. Πού να τρώνε, που να κοιμούνται, που να μην πηγαίνουν κλπ…κλπ… Εμένα μου θυμίζει και το αίμα των αρνιών που έβαζαν οι Εβραίοι στις πόρτες τους στα χρόνια που ήταν σκλάβοι στην Αίγυπτο.
East Texas:
Είναι μία σύγκριση με τον Αμερικάνικο Νότο, Στο Νότο ζούσαν πολλοί μαύροι σκλάβοι που υπέφεραν τα πάνδεινα από τους λευκούς. Πολλοί έχαναν τη ζωή τους και οι υπόλοιποι τους είχαν κάτι σαν θρησκευτικούς μάρτυρες. Όπως ακριβώς συνέβαινε στην Αίγυπτο, όταν οι σκλάβοι Εβραίοι, ονειρεύονταν τη Γη της Επαγγελίας.
Well I heard that hoot owl singing
As they were taking down the tents
The stars above the barren trees
Was his only audience
Them charcoal gypsy maidens
Can strut their feathers well
But nobody can sing the blues like Blind Willie McTell
Tents:
Τσίρκο; Καρναβάλι; Κάποιος περιοδεύων θίασος που ο McTell ακολουθούσε στα χρόνια της περιπλάνησης; Κάτι τέτοιο ασφαλώς. Όπως και να είναι, ο McTell δεν υπήρξε και δεν έγινε ποτέ διάσημος μπλουζίστας όπως οι John Lee Hooker, Robert Johnson, Muddy Waters, κλπ…κλπ… Ήταν απόμακρος. Όπως τα νυχτοπούλια κράζουν μοναχικά τις νύχτες, έτσι κι’ αυτός τραγουδούσε με την κιθάρα του τις νύχτες και τα αστέρια ήταν το κοινό του.
gypsy maidens:
Αφού οι τέντες σημαίνουν περιοδεύοντα θίασο, τότε αυτές είναι οι χορεύτριες που χόρευαν εξωτικούς χορούς και αυτό το «Strut their feathers well» σημαίνει ακριβώς εξωτικούς και ερωτικούς χορούς. Όπως στις παλιές ταινίες οι χορεύτριες χόρευαν τέτοιους χορούς ντυμένες με φτερά, ή κρατώντας φτερά. Ο McTell τα εξέφραζε αυτά στα τραγούδια του, πολύ καλά.
See them big plantations burning
Hear the cracking of the whips
Smell that sweet magnolia blooming
See the ghosts of slavery ships
I can hear them tribes moaning
Hear that undertaker’s bell
Nobody can sing the blues like Blind Willie McTell
plantations burning:
Οι φυτείες που καίγονται, σημαίνουν το τέλος του θεσμού της σκλαβιάς στα χρόνια του εμφυλίου πολέμου.
The cracking of the whips:
Εδώ, έχουμε ένα κοντράστ με την sweet magnolia blooming. Αυτό όμως, δεν σημαίνει τίποτα άλλο παρά μόνο το ότι η “υψηλή κοινωνία” του Νότου, στηρίχτηκε και “πάτησε” πάνω στο θεσμό της σκλαβιάς για να σταθεί. Κοινωνικό κοντράστ.
The slavery ships:
Τα “φαντάσματα” των πλοίων που μετέφεραν σκλάβους, εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα και σήμερα στην Αμερικανική κοινωνία.
Tribes moaning:
Οι φυλές που βογκάνε, μας πάνε πίσω στα πρώτα χρόνια της σκλαβιάς, στην Αφρικανική Ήπειρο. Οι λευκοί, προκειμένου να πάρουν σκλάβους, διέλυαν οικογένειες, εκμεταλλευόμενοι τις διαφορές και την εχθρότητα μεταξύ των φυλών.
The undertaker’s bell:
Το κουδούνι του νεκροθάφτη που κλείνει αυτό το κουπλέ, προσθέτει μία θλιβερή νότα στην μαύρη περίοδο της σκλαβιάς και για μια φορά ακόμα, μας λέει, ότι κανείς δεν τραγουδάει τα μπλουζ όπως ο Blind Willie McTell. Κανείς δηλαδή δεν μπορεί να μας περιγράψει αυτή την περίοδο καλύτερα από τον Blind Willie McTell.
There’s a woman by the river
With some fine young handsome man
He’s dressed up like a squire
Bootleg whiskey in his hand
There’s a chain gang on the highway
I can hear them rebels yell
And I know no οne can sing the blues like Blind Willie McTell
Νομίζω ότι αυτή η γυναίκα και αυτός ο νεαρός άνδρας, είναι το ίδιο ζευγάρι που αναφέρεται και σε ένα άλλο τραγούδι του Dylan. Στο “Man in the Long Black Coat”/1989.
Α woman by the river:
Μία πολυπρόσωπη φιγούρα. Νομίζω ότι έχει να κάνει με κίνηση και απόδραση. Με φυγή.
fine young handsome man:
Είναι ο Man in the Long Black Coat που είναι και αυτός fine, young & handsome, αλλά τα πράγματα είναι κάπως δυσοίωνα. Τι κάνει μαζί του αυτή η γυναίκα; Προσπαθούν να ξεφύγουν. Να γλιτώσουν τη ζωή τους. Γύρω τους, ο κόσμος είναι κόλαση.
the bootleg whiskey:
Είναι το αλκοόλ από τα παράνομα αποστακτήρια.
the chain gang:
Η παρέα με τις αλυσίδες μπορεί να είναι φυλακισμένοι που απέδρασαν ή σκλάβοι που δουλεύουν και φτιάχνουν το δρόμο (highway), σε κοντράστ με τους επαναστάτες που διαλύουν τη χώρα.
The rebel yell:
Είναι οι φωνές των επαναστατών, αλλά είναι και αυτό το σπαρακτικό που έχει το blues, που βγαίνει από μέσα σου, όταν είσαι σκλάβος με αλυσίδες και ακούς από μακριά τα ουρλιαχτά των επαναστατών να πλησιάζουν προς το μέρος σου. Ποιος ξέρει τι έχουν στο μυαλό τους. Πηγαία έμπνευση ναι, αλλά και τρόμος.
Well God is in His heaven
And we all want what’s his
But power and greed and corruptible seed
Seem to be all that there is
I’m gazing out the window
Of the St. James hotel
And I know no one can sing the blues like Blind Willie McTell
God is in His heaven:
Ο Θεός είναι στον Παράδεισό του και όλοι θέλουμε να πάμε εκεί, αλλά στην πράξη….κολλάμε!!! Στην πράξη κολλάνε και οι πολιτικοί προκειμένου να προωθήσουν τα συμφέροντα που εξυπηρετούν. Το ίδιο έκαναν και όλοι αυτοί οι υπουργοί που πέρασαν, από τα υπουργεία του Νότου. Αναφέρονταν στον Θεό και στη Βίβλο, αλλά η σκλαβιά, παρέμενε σκλαβιά για εκατοντάδες χρόνια.
St. James hotel:
Εδώ έχουμε έναν Dylan στο παράθυρο του ξενοδοχείου St. James, να αναλογίζεται όλα αυτά και να δηλώνει με σιγουριά, ότι κανείς δεν μπορεί να τα πει καλύτερα από τον Blind Willie McTell.
Και το “ειρωνικό” της όλης υπόθεσης, είναι ο Dylan δηλώνει σε κάθε του φινάλε, ότι μόνο ο McTell μπορεί να τραγουδήσει και να μας περιγράψει τα γεγονότα (γι’ αυτό άλλωστε τον ονόμασαν prophet/bluesman), αλλά ο Dylan τα τραγουδάει και τα περιγράφει. Και έχουμε εδώ, ένα από τα καλύτερά του τραγούδια. Και ο ίδιος ο Dylan εξ άλλου, υπήρξε περιπλανώμενος μουσικός και σαν Rolling Stone που είναι, μπορεί εύκολα να μπει σ’ αυτό το πετσί. Αυτή η Rolling Stone ματιά του, είναι ο αγαπημένος του τρόπος να μας περιγράφει μία ιστορία και αυτός ο τρόπος, αυτό το ποιητικό ταλέντο, είναι και η αιτία που ο Δάσκαλος αποκαλείται Prophet/Singer.
Γ.Μ.
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
